Als je in een ander land gaat wonen (en 4 maanden is toch wel een soort van wonen) is het natuurlijk de bedoeling om te integreren. Na 3 weken hier in Can Tho merk je toch wel dat er bepaalde dingen zijn die je gewoon gaat overnemen of waaraan je zo erg went dat je je er zelf over verbaasd. Zo doe ik dingen hier die ik in Nederland niet in mn hoofd zou halen, hier een paar voorbeelden:
- Wanneer je zit te eten en er blijkt een beestje in je eten te zitten, vis je die er gewoon even uit en kun je vervolgens verder eten. Dit geldt ook voor potjes zout en suiker waar hele mierenkolonies in wonen, daar kan je best omheen scheppen als je wat nodig hebt.
- Fietsen doe je gewoon zonder licht, want voor een Vietnamees zijn wij zo blank dat we toch wel oplichten in het donker.
- Wanneer je aan de overkant van de straat moet zijn, is spookrijden een zeer efficiente manier om je doel te bereiken. Dit is niet raar, maar je moet wel even hard toeteren om te laten weten dat je er bent. Toeteren is sowieso heel belangrijk om te doen, in elke situatie die zich voordoet. Wissel je van rijstrook? Toeteren. Knipperlichten zijn zo westers, als je af wil slaan moet je gewoon even.. toeteren! Heel hard een kruispunt over rijden is ook niet raar, zolang je maar van tevoren even toetert om te laten weten dat je er aan komt. Verder toeter je ook gewoon even als er iemand in de weg rijdt, want dat kan natuurlijk niet... Het komt er dus op neer dat iedereen de hele dag aan het toeteren is, maar niemand weet dus waarvoor het bedoeld is. Zie hiervoor ook het mooie filmpje dat ik heb gemaakt op
- Wanneer je zit te eten en er blijkt een beestje in je eten te zitten, vis je die er gewoon even uit en kun je vervolgens verder eten. Dit geldt ook voor potjes zout en suiker waar hele mierenkolonies in wonen, daar kan je best omheen scheppen als je wat nodig hebt.
- Fietsen doe je gewoon zonder licht, want voor een Vietnamees zijn wij zo blank dat we toch wel oplichten in het donker.
- Wanneer je aan de overkant van de straat moet zijn, is spookrijden een zeer efficiente manier om je doel te bereiken. Dit is niet raar, maar je moet wel even hard toeteren om te laten weten dat je er bent. Toeteren is sowieso heel belangrijk om te doen, in elke situatie die zich voordoet. Wissel je van rijstrook? Toeteren. Knipperlichten zijn zo westers, als je af wil slaan moet je gewoon even.. toeteren! Heel hard een kruispunt over rijden is ook niet raar, zolang je maar van tevoren even toetert om te laten weten dat je er aan komt. Verder toeter je ook gewoon even als er iemand in de weg rijdt, want dat kan natuurlijk niet... Het komt er dus op neer dat iedereen de hele dag aan het toeteren is, maar niemand weet dus waarvoor het bedoeld is. Zie hiervoor ook het mooie filmpje dat ik heb gemaakt op
elaas was het nogal rustig op het moment van filmen, zal eens proberen om nog een betere versie te maken.
- Wanneer je fiets in twee stukken breekt (dit is echt geen grapje) dan flikker je die gewoon aan de kant van de weg neer en ga je bij je huisgenoot achterop. Dit is immers een mooie gelegenheid om een filmpje te maken! Gelukkig zijn er voor dit soort situaties altijd reserve fietsen aanwezig in huis..
- Een mooie vlekloze huid hou je hier niet vol, hier lijken je benen meer een maanlandschap door alle muggen die feestjes vieren op je benen en voeten. Het liefst doen ze dit nog precies op de plekken waar je slippers zitten, zodat je dus de hele dag jeuk hebt. Maar ach, het went...
- Iedere Vietnamees kan wel 1 woord engels: "Hello!" Dit moet je dus ook maar gewoon terugroepen als je aan het fietsen bent en om de 50 meter (nee niet overdreven) weer naar je wordt geroepen. Verder gaan mensen ook gewoon naast je rijden met hun brommertje om je even ongegeneerd te bekijken, want blank is mooi.
- Aangezien vorige week heel veel heeft geregend en ons huis dus niet erg waterdicht blijkt te zijn, is onze kamer nu zo vochtig dat een heleboel spullen, inclusief kleren en backpack lekker onder de schimmel zitten. Waar je in Nederland allang je huisbaas verantwoordelijk zou hebben gesteld (want hij heeft immers een lekkend huis) was je hier gewoon je kleren nog een keer en probeer je met een ventilator het vocht enigszins te verminderen..
Nou, zoals jullie zien ben ik een zeer goede integreerder, en dat al na 3 weken! Bekijk vooral ook even de nieuwe foto's op
- Wanneer je fiets in twee stukken breekt (dit is echt geen grapje) dan flikker je die gewoon aan de kant van de weg neer en ga je bij je huisgenoot achterop. Dit is immers een mooie gelegenheid om een filmpje te maken! Gelukkig zijn er voor dit soort situaties altijd reserve fietsen aanwezig in huis..
- Een mooie vlekloze huid hou je hier niet vol, hier lijken je benen meer een maanlandschap door alle muggen die feestjes vieren op je benen en voeten. Het liefst doen ze dit nog precies op de plekken waar je slippers zitten, zodat je dus de hele dag jeuk hebt. Maar ach, het went...
- Iedere Vietnamees kan wel 1 woord engels: "Hello!" Dit moet je dus ook maar gewoon terugroepen als je aan het fietsen bent en om de 50 meter (nee niet overdreven) weer naar je wordt geroepen. Verder gaan mensen ook gewoon naast je rijden met hun brommertje om je even ongegeneerd te bekijken, want blank is mooi.
- Aangezien vorige week heel veel heeft geregend en ons huis dus niet erg waterdicht blijkt te zijn, is onze kamer nu zo vochtig dat een heleboel spullen, inclusief kleren en backpack lekker onder de schimmel zitten. Waar je in Nederland allang je huisbaas verantwoordelijk zou hebben gesteld (want hij heeft immers een lekkend huis) was je hier gewoon je kleren nog een keer en probeer je met een ventilator het vocht enigszins te verminderen..
Nou, zoals jullie zien ben ik een zeer goede integreerder, en dat al na 3 weken! Bekijk vooral ook even de nieuwe foto's op
www.picasaweb.google.com/lenaweber86
Oja, de post uit Nederland blijkt ook echt aan te komen en doet er ongeveer 3 weken over (hint hint...) Zie voor het adres het vorige berichtje.
Dat was het wel weer voor vandaag. Ik ga me weer verwijderen van mijn lekkere plakstoeltje en naar huis. Overmorgen gaan we naar Phu Quoc, dus dat wordt vast heel erg leuk als het weer blijft zoals het nu is (32 graden met zon en af en toe bewolking).
Liefs Lena
Oja, de post uit Nederland blijkt ook echt aan te komen en doet er ongeveer 3 weken over (hint hint...) Zie voor het adres het vorige berichtje.
Dat was het wel weer voor vandaag. Ik ga me weer verwijderen van mijn lekkere plakstoeltje en naar huis. Overmorgen gaan we naar Phu Quoc, dus dat wordt vast heel erg leuk als het weer blijft zoals het nu is (32 graden met zon en af en toe bewolking).
Liefs Lena
5 opmerkingen:
Lieve Lena,
Hoever kunnen wij uitelkaar zitten zeg! Super om alles te horen! Echt een totaal andere wereld dan waar ik in terecht ben gekomen! Quenouille toch over de hele wereld :)
Geniet er van meissie!!!!
DiQQe Qus Tilly
Wow, niet janken, miepen, zeiken, piepen ben je daar toch wel behoorlijk aan het toepassen! Leuk om te lezen hoe je je aanpast en het naar je zin hebt.
Zal vanavond een biertje op je doen in Asterion, doe jij er daar (voor 22u ;)) één op mij?
xx Marike
hai Lena, Jeetje wat klinkt het allemaal indrukwekkend! Ik zit op dit moment lekker saai bezig te zijn op een kantoor. Is wel andere koek waar jij mee bezig bent! Wel een voordeel van kantoorwerk...geen mierenkolonies in de suikerpot...
Wat goed trouwens dat je je al zo snel kunt aanpassen, ben trots op je :)
Ik ga nu je foto's bekijken (ben erg dankbaar voor dit SOG materiaal!). SuQQes met alles!
Hey Lena!
Erg leuk om je verhalen te lezen en te zien. Ik heb net even op wikipedia gespiekt en zag dat het regenseizoen in can tho net is begonnen ... Ik hoop dat je nog veel verhalen mee naar huis neemt.
Groet Björn
PS Je hebt er een neefje bij: Otis (zie blogspot)
Hey Lena,
Zo, wat een ervaringen! Gek toch eigenlijk, dat je je er ook weer zo snel aan aan kunt passen. Alleen wel oppassen dat je weer terug in Nederland niet de hele tijd loopt te toeteren of Hello gaat roepen. ;)
Heel veel plezier daar, geniet van alles!
Groetjes, Heleen
Een reactie posten