Na anderhalve week is het toch echt weer tijd om een nieuw berichtje te plaatsen hier.
Alles gaat goed hier. Ik begin behoorlijk te wennen hier en de projecten worden eigenlijk ook alleen maar leuker.
Van de week waren we al heel vroeg bij het city orphanage en toen waren er toevallig ook allemaal studenten van de universiteit die koekjes aan het uitdelen waren. Toch wel leuk om te zien dat er ook nog wel eens andere mensen daar langskomen. Ik vind het wel steeds minder erg worden om erheen te gaan, ondanks de stank en de onvriendelijke verzorgsters. Het is toch niet niks dat een kindje dat de hele dag op de grond ligt ineens kan lachen omdat wij hem even 5 minuten aandacht geven. Het is echt elke keer feest als ze ons zien aankomen op de fiets en dat doet je toch wel wat. Laatst toen was een van die verzorgsters enorm boos op een peutertje omdat hij niet wilde eten. Dat kind begint dan natuurlijk te krijsen dus wordt die verzorgster alleen maar bozer. De armpjes van dat jongetje onder haar voeten klemmen (zoals ze daar altijd allemaal liggen als er eten naar binnen wordt gepropt) lukt dan niet meer. Dat jongetje bleef maar krijsen en die verzorgster gewoon lekker terug schreeuwen totdat hij opstond en naar mij ging lopen. Dus ik deed even lief en aardig tegen hem en hij was binnen 5 seconden stil! Stiekem vond ik het toch best goed van mezelf, de grote kindervriend...
Bij Charity Class 1 (studenten) heb ik van de week voor het eerst alleen 2 uur les gegeven. Had van tevoren niet bedacht dat het zo goed zou gaan! En toen ik daar achter mn bureautje zat, met een krijtje en een boekje en die mensen allemaal netjes na zeiden wat ik voorlas, voelde ik me toch wel een beetje een echte lerares :)
Gister ben ik voor het eerst bij de Disabilty School geweest. De weg erheen is echt lang en heel erg druk, maar het project zelf is echt super leuk. Het is een soort internaat voor doofstomme kinderen en wij komen er om iets leuks met ze te doen. Gisteren gingen we een slinger vingerverven, was wel leuk. Maar na een half uur draaide het er natuurlijk op uit dat de kinderen vooral elkaar onder aan het smeren waren met die verf.. Ik had niet verwacht dat je ondanks dat ze allemaal doofstom zijn zo goed contact met de kinderen kan hebben. Met officiele of zelfbedachte gebarentaal kom je een heel eind. En anders schrijven ze gewoon woorden op papier. Ik kan zelfs mn naam in gebarentaal zeggen!
Ik kreeg trouwens gister te horen dat ik in mijn eentje een nieuw project mag doen! Ik ga lesgeven aan mensen die bij Yamaha werken hier in de stad. Dat is toch niet niks, dacht ik zo! Ik krijg er volgens mij nog voor betaald ook. Vond het wel best een eer dat ik hiervoor werd gevraagd en niet 1 van de andere 6 in huis. Als het goed is kunnen die mensen al wel engels en kom ik echt alleen voor de uitspraak. Maar dat hoor ik allemaal nog wel, ik begin ook pas over 2 weken.
Morgen ga ik trouwens naar de Floating Market, samen met Milou, Franci en Marieke, onze nieuwste huisgenoot. Het schijnt wel mooi te zijn, dus mn camera gaat natuurlijk mee!
Het volgende uitstapje is ook alweer gepland! Donderdag 21 mei tot en met de maandag erna gaan we naar Phu Qouc, een eiland ten westen van hier. Schijnt echt zo'n bounty eiland te zijn waar je in bungalows op het strand kan slapen. We gaan dan met al onze huisgenoten, behalve Franci dan, want die vertrekt al eerder om te gaan reizen.
Ik hoorde trouwens dat het ook enorm lekker weer is in Nederland. Hier is echt geen peil te trekken op het weer. Gister was het tot smiddags echt heel heet, volgens mij is het nog nooit zo warm geweest hier. Maar dan gaat het aan het einde van de middag weer heel hard regenen en koelt het gelukkig wel weer af. En elke keer als we besluiten dat we gaan zwemmen begint het na twee uur ook weer te regenen.. Zo worden we natuurlijk nooit bruin!
Verder maak ik eigenlijk niet zoveel spannends mee hier. De dagen bestaan vooral uit projecten, boekjes lezen, internetten, zwemmen en een beetje rondhangen met elkaar. Maar het is zeker wel gezellig! Toch blijft het jammer dat alles om 10 uur savonds hier dicht is, op enkele cafeetjes na, die een uurtje langer open blijven. Maar zo erg is dat ook weer niet als je 5 keer in de week om 8 of 9 uur smorgens bij een project moet zijn....
Nou, dat was het wel weer allemaal! Laat vooral veel berichtjes achter, want dat vind ik leuk :)
Liefs Lena
PS: Ik heb ook weer even een nieuw fotoalbumpje gemaakt op www.picasaweb.google.com/lenaweber86 .
PS2: Mocht iemand me nog een kaartje willen sturen of een smsje willen sturen, dit is het adres en mijn telefoonnummer:
00841234067173
Lena Weber
69B24 Khu Dan Cu 91B
P. An Khanh,
Q. Ninh Kieu,
TP. Can Tho
Vietnam.
Alles gaat goed hier. Ik begin behoorlijk te wennen hier en de projecten worden eigenlijk ook alleen maar leuker.
Van de week waren we al heel vroeg bij het city orphanage en toen waren er toevallig ook allemaal studenten van de universiteit die koekjes aan het uitdelen waren. Toch wel leuk om te zien dat er ook nog wel eens andere mensen daar langskomen. Ik vind het wel steeds minder erg worden om erheen te gaan, ondanks de stank en de onvriendelijke verzorgsters. Het is toch niet niks dat een kindje dat de hele dag op de grond ligt ineens kan lachen omdat wij hem even 5 minuten aandacht geven. Het is echt elke keer feest als ze ons zien aankomen op de fiets en dat doet je toch wel wat. Laatst toen was een van die verzorgsters enorm boos op een peutertje omdat hij niet wilde eten. Dat kind begint dan natuurlijk te krijsen dus wordt die verzorgster alleen maar bozer. De armpjes van dat jongetje onder haar voeten klemmen (zoals ze daar altijd allemaal liggen als er eten naar binnen wordt gepropt) lukt dan niet meer. Dat jongetje bleef maar krijsen en die verzorgster gewoon lekker terug schreeuwen totdat hij opstond en naar mij ging lopen. Dus ik deed even lief en aardig tegen hem en hij was binnen 5 seconden stil! Stiekem vond ik het toch best goed van mezelf, de grote kindervriend...
Bij Charity Class 1 (studenten) heb ik van de week voor het eerst alleen 2 uur les gegeven. Had van tevoren niet bedacht dat het zo goed zou gaan! En toen ik daar achter mn bureautje zat, met een krijtje en een boekje en die mensen allemaal netjes na zeiden wat ik voorlas, voelde ik me toch wel een beetje een echte lerares :)
Gister ben ik voor het eerst bij de Disabilty School geweest. De weg erheen is echt lang en heel erg druk, maar het project zelf is echt super leuk. Het is een soort internaat voor doofstomme kinderen en wij komen er om iets leuks met ze te doen. Gisteren gingen we een slinger vingerverven, was wel leuk. Maar na een half uur draaide het er natuurlijk op uit dat de kinderen vooral elkaar onder aan het smeren waren met die verf.. Ik had niet verwacht dat je ondanks dat ze allemaal doofstom zijn zo goed contact met de kinderen kan hebben. Met officiele of zelfbedachte gebarentaal kom je een heel eind. En anders schrijven ze gewoon woorden op papier. Ik kan zelfs mn naam in gebarentaal zeggen!
Ik kreeg trouwens gister te horen dat ik in mijn eentje een nieuw project mag doen! Ik ga lesgeven aan mensen die bij Yamaha werken hier in de stad. Dat is toch niet niks, dacht ik zo! Ik krijg er volgens mij nog voor betaald ook. Vond het wel best een eer dat ik hiervoor werd gevraagd en niet 1 van de andere 6 in huis. Als het goed is kunnen die mensen al wel engels en kom ik echt alleen voor de uitspraak. Maar dat hoor ik allemaal nog wel, ik begin ook pas over 2 weken.
Morgen ga ik trouwens naar de Floating Market, samen met Milou, Franci en Marieke, onze nieuwste huisgenoot. Het schijnt wel mooi te zijn, dus mn camera gaat natuurlijk mee!
Het volgende uitstapje is ook alweer gepland! Donderdag 21 mei tot en met de maandag erna gaan we naar Phu Qouc, een eiland ten westen van hier. Schijnt echt zo'n bounty eiland te zijn waar je in bungalows op het strand kan slapen. We gaan dan met al onze huisgenoten, behalve Franci dan, want die vertrekt al eerder om te gaan reizen.
Ik hoorde trouwens dat het ook enorm lekker weer is in Nederland. Hier is echt geen peil te trekken op het weer. Gister was het tot smiddags echt heel heet, volgens mij is het nog nooit zo warm geweest hier. Maar dan gaat het aan het einde van de middag weer heel hard regenen en koelt het gelukkig wel weer af. En elke keer als we besluiten dat we gaan zwemmen begint het na twee uur ook weer te regenen.. Zo worden we natuurlijk nooit bruin!
Verder maak ik eigenlijk niet zoveel spannends mee hier. De dagen bestaan vooral uit projecten, boekjes lezen, internetten, zwemmen en een beetje rondhangen met elkaar. Maar het is zeker wel gezellig! Toch blijft het jammer dat alles om 10 uur savonds hier dicht is, op enkele cafeetjes na, die een uurtje langer open blijven. Maar zo erg is dat ook weer niet als je 5 keer in de week om 8 of 9 uur smorgens bij een project moet zijn....
Nou, dat was het wel weer allemaal! Laat vooral veel berichtjes achter, want dat vind ik leuk :)
Liefs Lena
PS: Ik heb ook weer even een nieuw fotoalbumpje gemaakt op www.picasaweb.google.com/lenaweber86 .
PS2: Mocht iemand me nog een kaartje willen sturen of een smsje willen sturen, dit is het adres en mijn telefoonnummer:
00841234067173
Lena Weber
69B24 Khu Dan Cu 91B
P. An Khanh,
Q. Ninh Kieu,
TP. Can Tho
Vietnam.
7 opmerkingen:
Leentje, heftig hoor die foto's, maar goed dat jullie er zijn zodat ze toch nog een beetje aandacht krijgen, ik ben trots op jullie
ik ben nu bij opa lambertz en die kan nu ook naar jullie blog kijken
stom van me, de vorige was natuurlijk van mama
Jeetje, Lena! Die foto's.. Je doet heel belangrijk werk, dat is wel duidelijk!
Zet 'm op!
He Lena,
ik heb eindelijk maar eens je blog gelezen en je foto's bekeken. Ik wist niet dat je zoveel afwisselende (en volgens mij soms behoorlijk heftige) dingen zou gaan doen. Lijkt me wel leuk hoor, zo is elke dag echt weer anders en kun je het heftige even afwisselen met wat relaxtere dingen. Geniet van je tijd daar en ik zal regelmatig hier een bezoekje gaan brengen.
-xxx- Myrthe
Heyhey,
wauw, die foto's maken je verhaal nog bijzonderder.. Indrukwekkend!
Het bruin worden schiet idd nog niet erg op bij jullie, dus romeo delta :P
Hier gaat het goed, ik ben nu aan het soggen maar dat gebeurt toch vrij veel deze weken, ben best veel met mn hoofd bij de inauguratie en Quenouille. Niet zo gek natuurlijk ;) Maargoed er moet ook gestudeerd worden dus dat gaan we dan nu maar eens doen!
Liefs Wies
Hey Lena,
Hoe is het met jou en Milou?
een beetje goed aangekomen? alweer gewend aan Nederland? Ik weet eigenlijk niet of jullie mijn email adres wel hebben, zo niet dan heb je hem nu bruinsmafrank@hotmail.com. mail aub jullie email adressen even door.
Groeten Frank
Een reactie posten